por. żółty. W cerk. jest i złak, 'ludzie'; łac. homo, h

por. żółty. W cerk. bywa i złak, 'ludzie'; łac. homo, humanus (stąd 'zioło', z pierwotnego *zołk. Pier­ europejskie humanista, humani­ wotne zioło u Słowian dziś rzad­ tarny, humanizm); goc. guma, 'mąż' kie, zwłaszcza u nas bywa, lecz również tu (ocalałe w niem. Brāutigam). w liczbie mnogiej raczej. Nazwana Zifbić, ziąbie, ziąb; ziębnąć; zieleń od ziół, ale zioła od ko­ oziębły, przeziębienie; tu i nazwa loru żółto-zielonego; obu barw daw­ ptaszka, zięba (tak samo łac. friniej nie rozróżniano; u Słowian niema gella, ponieważ *frigore cantaU, 'śpiewa już śladu po tej dawnej nazwie, w zimie'); prasłowiańskie, bez od­ zastąpionej przez żółty, ale na L i ­ powiedników dalszych; cerk. zębą, twie okazują się jeszcze jej ślady: hałas, zębsti, ozębłosf; czes. zdbsti; rus. 'rudy' (nasze zóła, p.), ziłas, siwf. zjablik, 'zięba'. Z wokalizacją o: Z naszem zielony zestawiają bez­ zonb-, w przestawce: znob, oznoba, pośrednio (co do słowotwórstwa) ind. znobkij, rus. i bułg., o 'zimnie', 'fe­ hiranja-, awest. zaranja-, 'złoto'(ind.brze'. hori-, awest. zari-, 'żółty, złoty ); L i ­ ZÍQC; prasłowo; u wszystkich Sło­ twa nie posiada czegoś zbliżonego. wian tak samo; cerk. zęf, itd.; lit. ziemia, drugi przyp. liczby mn.: zentas, łotew. z odmienną wokali­ zacją: znuots, jak ind. dznāti-, 'krew­ ziem; ziemisty; ziemny, ziemniaki; ny'; grec. gnotos, ^krewny'; ind. dzaziemski , ziemianin, 'terrigena', zie­ nati, 'rodzi', dzanitar-, 'rodzic', miański, ziemiaństwo; ziemek {piersi. 'Landsmann'), dziś ziomek;poziemki,awest. zāta-, 'zrodzony' (nowopers. dziś poziomki (mylne io zamiast ie);zada-, 'syn', w nazwach, zade, i po przyziemisty; podziemie; oziem naszych romansach 18. wieku); f 9 m 5 9 654 zima - zły Z grec. genesis, 'początek' (taż samo­nie'; złotousty. Prasłowo; z *zoł-to głoska co w zięć), genetēr, 'rodzic', cerk., południowe i czes. zlało, rus. gignomai (zdwojone), 'rodzę się';zototo (zołotnik, o wadze). niedobór na łac. gigno, 'rodzę', nātus (z gnatus), Litwie (lit. auksas t. j . łac. aurum), 'rodzony', gens, 'szczep', genitor, tylko u Łotwy bywa zełts, 'złoto' 'rodzic'; goc. -kunds, 'zrodzony', niem. (a narzeczowe lit. zełtas, 'żółty',?); Kind, 'potomek'. Pień zupełnie od­ bywa zato w niem. Gold (goc. gulth),