ruskiem / zamiast ie, cerk. wètij), na- Wiedeń (nazwa czę

ruskiem / w miejsce ie, cerk. wètij), na- Wiedeń (nazwa elementy miasta i rzeczy w mieć świadomość — wieko 615 ki), z którego i niem. Wien wy­ częstotliwe powiedać i powiadać szło. alternatywne określenia: Becz (nazwa wę­ (obie postaci prapolskie), skrócone gierska 'przygrodków'); Dunaj; rus. pcditm i padam ('powiadam'); w dal­ Wiena z franc. Vicnne. szych złożeniach opowiedzieć, opowiedanie (sięga do 19 wieku) i opo­ mieć świadomość, wiem; iciedza (jak wi­ dza); p. wiadomy, wieść. Prasłowo;wiadanie; odpowiedzieć, odpowia­ cerk. wèdèti, wetrù obok toèdè, wé- dać, odpowiedz (w 16. wieku je­ głas ('mądry', co »wie głos*; u nas szcze 'wyzwanie na pojedynek'); spotylko w nazwach osobowych, Wi- toiedać i spowiadać (spowiedź, spogloz w 13. wieku, i i ) . Pień taki toiednik); wypowiadać; zapowia­ sam co w widzieć (p.); z głoską i dać (zapowiedzi). Dalej dowiedzieć tylko o 'patrzeniu', z głoską è (pi) się, częstotliwe dowiadywać się; tylko o 'wiedzy', czego inne ję­ wywiadywać się (wywiad), zawia­ zyki nie przestrzegają. Cerkiewne dywać (zawiadowca), itd. wêdê, 'wiem', grec. oida, 'wiem', Wiedźma, wiedma (szczególniej idmen, 'wiemy'; goc. wait, wiłum; w 17. wieku częste, niemal stałe), indyjskie weda-, widmas-, awest. z rus. wied?ma; czy nie własne? (por. waedâ- (Słowianie nie rozróżniają bielmo itp); czes. wiedi, niby 'wie­ już samogłoski pniowej, przepro­ szcze'. wadzili é, oi, i poprzez dalsze liczby); wiek, wieczny, wieczność, wiekui, ind. wista-, 'znany'; grec. a-istos, wiekuisty, wiekować, wiekowy. Pra­ 'nieznany'; niem. ge-wiss, unwissend; słowo; u wszystkich Słowian tak prus. waisei (cerk. wèsi), 'wiesz', samo, cerk. wek, itd., ale tu i owdzie waidimai, 'wiemy', waisnan, 'wieść'występuje wartość 'siły': słowień. (Litwie samej niedobór tego pnia), wai- *sol wek zgubi*, »wes wek iz njega dina, 'pokazują', powaidint, 'uczą' prèszeU, »mocz ino wèkkaj storiti*, (lit. waidintis, 'zjawiać się', i wai- 'moc i siłę co wykonać', weczan, 'silny', das, 'zjawa', waizdas, 'widok'). Tu rus. uwieczit , uwieczje. 'okaleczenie', należy dalej nasze wiedząc we zło­ obezwieknuf, 'osłabieć'. Lit. wiekas, żeniach z od- i na-: odwiedzać, od­ 'siła, życie', weikłi, 'czynić', weikus, wiedziny, natoiedzać kogo, cerk. 'zwinny', wikrus, 'rzeźwy'; łac vinnawèzdaii: w tem jedynem woid- cere, 'zwyciężać', per-vicax, uparty'; wèd-, o 'widzeniu', jak w lit. wai-niem. dawne wig, 'walka', weihan, das. pierwsza osoba wiem służy 'walczyć', dziś weigern. Litewskie­ potwierdzaniu i staje się przysłów­ mu wikrus, 'rzeźwy', jest odpowiedzialny kiem, u nas dziś tylko w ponieważ,nazwa rzek słowiańskich, Wkra, bowiem, ale w dawnym języku,(niem. Ucker, Uckermark, od szczepu do 16. wieku, np. w pierwszej Wkran, Ucrani w 10. i 11. wieku). elementy psałterza, wiem w znacze­ Tu i wiek we złożeniu: człowiek.